Hanni Jagtman, de wereldverbeteraarster die haar eigen wereld creeerde.

De wereld van de seksspeeltjes is er een die zich vooral digitaal manifesteert. Toch zijn er nog een aantal fysieke winkels die zich op deze markt richten. Hanni Jagtman richtte in 1988 samen met haar vriendin Ellen van der Gang Mail & Female op, omdat zij vonden dat het tijd was voor een plek waar het draaide om vrouwelijke seksualiteit. De impact van hun onderneming is nu nog groot: ‘Dit vergeten ze nooit meer.’

Hanni Jagtman
Hanni Jagtman

Al snel werd duidelijk dat de twee vriendinnen te veel van elkaar verschilden en beide andere ideeën hadden. ‘Ik ben al ruim 30 jaar samen met de liefde van mijn leven. We hebben een kind en we zijn monogaam. Dit in tegenstelling tot Ellen. Ze is nog steeds een heel waardevol persoon in mijn leven en ik zou dit nooit zonder haar hebben willen doen. Maar daar waar ik seksualiteit koppelde aan een monogame relatie en bovenal aan liefde, was zij ontzettend nieuwsgierig en was ze vooral in de ontwikkeling van haar eigen seksualiteit geïnteresseerd. Ze ging naar erotische feestjes en beleefde spannende avonturen, terwijl ik de liefde bedreef met mijn vriend.’ Hanni en Ellen besloten in 1992 uit elkaar te gaan en hun kwaliteiten anders in te zetten. Ellen nam de winkel en een andere naam over, terwijl Hanni met Mail & Female verplaatste naar een andere locatie, waar ze nog steeds de winkel runt.

‘Ik was doodsbang voor de wereld van seks.’

Een sekswinkel beginnen heeft nooit om haar eigen wensen gedraaid. Zelf heeft ze vanaf het begin van haar relatie heerlijke seks gehad. Binnen de wereld van de seks is ze nooit op haar plek geweest. Sterker nog, ze was doodsbang voor deze vorm van seks. Ze had het gevoel alsof het mensen alleen maar de afgrond in zou trekken doordat ze nog meer feestjes moesten vieren, nog meer grenzen op moesten zoeken, nog meer seks, meer drugs en meer rock en roll. Maar Hanni was en is nog steeds een wereldverbeteraar en binnen Mail & Female zag zij de kans om een eigen, betere wereld te creëren. ‘Ik zei altijd: of ik ga het klooster in, of ik ga de seks in. Dit laatste is het geworden.’ Wat voor betere wereld dat moest worden? ‘Een wereld waarin er ruimte was voor seksualiteit voor vrouwen. Ik vind nog steeds dat er aandacht moet zijn voor vrouwelijke seksualiteit. Of er in die 30 jaar niets veranderd is? Ik heb het gevoel alsof er wel dingen zijn veranderd met betrekking op de kijk op vrouwelijke seksualiteit. Dat zie ik heel duidelijk hier in de winkel. Vroeger dachten ze dat onze klanten of medewerkers allemaal hoeren waren. Dat soort ideeën bestaan nu nauwelijks nog.’ Maar dat is niet haar grootste drijfveer: ’Het interesseert me nog steeds hoe seks zich tot de liefde verhoudt. Al 30 jaar probeer ik hoofd, hart en het onderlijf met elkaar te verbinden. Het antwoord heb ik nog steeds niet en ik vraag me af of ik daar ooit een concreet antwoord op zal krijgen.’

‘Elke dag houdt het mij bezig hoe ik interessant blijf voor mijn vriend.’

Zelf voelt ze zich alsof ze een lucky bastard is. De relatie met haar vriend ontplooit zich alleen maar in nog meer liefde, in een nog betere, fijnere en verliefdere relatie. Of iedereen tot zo’n relatie in staat is? ‘Veel mensen schieten te kort in het delen van de fijne dingen in de seks, in het ervaren en het geven van liefde. Je moet er kennis over hebben, weten wat je ervoor moet opgeven, toelaten of zelfs moet opofferen. Je moet in staat zijn om schuldgevoelens los te laten, je niet schamen en je moet kunnen praten over je wat jij fijn vindt binnen een relatie of seks.’

Hanni gelooft dat zij anderen wat van deze kennis kan bijbrengen door hen te bereiken met Mail & Female. Maar ze gelooft ook dat mannen en vrouwen van elkaar moeten leren. ‘Vrouwen zouden bij mannen moet afkijken als het gaat om de angst die zij voor seks ervaren. Zowel jonge meiden als volwassen vrouwen zijn tegenwoordig hartstikke assertief, maar als het om seksualiteit gaat zijn ze totaal niet assertief. Ze trekken onrealistische grenzen en vertikken het om deze grenzen te onderzoeken. Zie het eens als een uitdaging in plaats van een keiharde grens, omdat ze bang zijn dat iets niet prettig zou kunnen zijn.  De liefde tussen twee partners maakt dat het gemakkelijk wordt om deze grenzen te onderzoeken. En misschien is dat wel waarom het voor mij makkelijker is om dit te zeggen, want ik heb deze liefde, het vertrouwen en de veiligheid altijd gekend. Maar dan nog denk ik dat een vrouw een man wel wat meer mag vertrouwen in plaats van de grenzen op te trekken.’

‘De liefde tussen twee partners maakt dat het gemakkelijk wordt om deze grenzen te onderzoeken.’

De balans tussen liefde en seksualiteit blijft daarbij voor haar een spanningsveld: er is namelijk liefde nodig om de seksuele uitdagingen aan te gaan, maar bij te veel liefde is er een risico dat er een symbiotische relatie ontstaat en de seks helemaal verdwijnt. Dus wat zijn de ingrediënten voor een gezonde en fijne seksuele relatie? Zijn afstand en nieuwsgierigheid naar de ander daar voorwaardes voor?

‘Mijn man, of nou mijn vriend eigenlijk, en ik zijn nooit getrouwd. We hebben wel altijd het plan gehad, maar het is er nooit van gekomen. Het is in onze maatschappij zo normaal dat je trouwt, maar wij hechten er weinig waarde aan. Elke dag is er weer de vraag: hoe blijf ik interessant voor hem en hij voor mij? Ik ben me er erg bewust van dat wij elkaar veel te vertellen hebben. Dit gaat vooral over actuele situaties die projecteren hoe wij in de wereld staan. We hebben compleet verschillende achtergronden, maar we delen het heden en hopelijk de toekomst.‘

Het is opmerkelijk om te horen hoe deze vrouw over liefde spreekt te midden van de sekspeeltjes in haar eigen sekswinkel. ‘Mijn moeder noemde het altijd mijn snoepwinkel. Liefde is waar het voor mij om draait, en daar is seks onlosmakelijk aan verbonden.’

Over de bevrijding van vrouwelijke seksualteit: Vanuit haar perspectief lijkt het wel goed te gaan met de bevrijding van de vrouwelijke seksualiteit. Ze schrok dan ook toen Peter Leusink, huisarts en seksuoloog NVVS, haar wees op deze achterblijvende bevrijding vanuit zijn praktijk.  Het lijkt erop dat er meer middelen zijn die geaccepteerd zijn ter behoeve van de vrouwelijke seksualiteit, maar in hoeverre bereiken deze vrouwen ook? ‘ Mensen weten zo weinig!’

Over de sluiting van de Christine le Duc winkels: ‘Schoenmaker blijf bij je leest. Christine le Duc wil te veel. Ze willen een te diverse groep bereiken waardoor ze afdwalen van hun doel. Wij zijn de VPRO van de seks, en dat is prima. We voorzien in de behoeften van ons publiek en hebben daar erg veel plezier in. We hoeven niet in iedereen zijn behoeften te voorzien, en anderen zouden zich ook op hun publiek moeten blijven richten.’

Over seks programma’s: ‘Inhoudelijk zijn er een boel programma’s die de plank volledig misslaan. Maar ik sta achter elk programma dat er wordt gemaakt, simpelweg omdat het mensen wel aanleiding geeft om over hun eigen seksualiteit na te denken. Ze kunnen het eens zijn met de inhoud van een programma of oneens, maar ze zijn er dan tenminste wel mee bezig.’