Ruud gebruikt ze!

In de zestiger jaren van de vorige eeuw liep je als gezonde Amerikaanse jongeman de kans om als soldaat in Vietnam te moeten gaan vechten en daar dood te gaan. “Make Love Not War ‘’werd de slogan van hippies die daar geen zin in hadden. Nadat in 1973 John Lennon ook nog eens een nummer met deze liefdevolle titel schreef, werd het in de westerse wereld razendsnel meer dan een fraaie slogan; gevarieerde seksuele omgang werd steeds algemener een populaire gedragsvorm.

De domper op het vrijere geslachtsverkeer kwam eind zeventiger, begin 80’er jaren al. Naast schaamluis of een akelige, maar goed behandelbare geslachtsziekte kon je van neuken ineens iets oplopen waar je geheid dood aan ging; AIDS! De ziekte had eerst een andere naam, omdat vrij algemeen werd aangenomen dat het een aandoening was waar uitsluiten homo’s het slachtoffer van konden worden. Het heette daarom GRID (gay – related  immune deficiency) waardoor zelfs uit de naam al  bleek dat hetero’s er geen slachtoffer van konden worden.

Menig conservatief kerkelijk gezagdrager zag deze ziekte dan ook als een straf van de schepper voor onnatuurlijke seksuele betrekkingen en riep homo’s op om per direct hetero te worden. Of om homo te blijven, maar om dan af te zien van seksuele betrekkingen. Nadat bleek dat ook hetero’s de ziekte krijgen konden en dat je er niet eens geslachtsverkeer voor hoefde te hebben gehad – besmetting kon ook door hergebruik van injectienaalden tot stand kon komen, of via een bloedtransfusie – veranderde er meer dan de naam van de ziekte. Er brak lichte maatschappelijk paniek uit. Statistische koffiedikkijkers rekenden namelijk uit dat er binnen een paar jaar in de Westerse wereld miljoenen slachtoffers zouden vallen. In Afrika zou zelfs een derde deel van de bevolking een gruweldood te wachten  staan waardoor vergelijkingen met de pestepidemieën  in de middeleeuwen  snel getrokken waren.

Aangemoedigd door overheden die onderzoeksgeld beschikbaar stelden,  gingen universiteiten en farmaceutische bedrijven intensief op zoek naar geneesmiddelen. Om de onmiddellijke schade te beperken kwamen er indringende voorlichtingscampagnes. In Engeland en Amerika werd de bevolking opgeroepen om slechts seksuele betrekkingen met 1 onbesmet persoon te onderhouden en in Nederland werd iedereen aangemoedigd om vooral condooms te gebruiken. De namen van keurig getrouwde politici (zoals die van minister – president Ruud Lubbers) kwamen op stikkers te staan waarmee ons land beplakt werd.  Er werden volop beroemde namen gebruikt, maar die van Ruud werd de meest controversiële. Niet vanwege zijn seksuele gedrag, maar omdat er al snel spottende affiches verspreid werden waarop stond; Lubbers Gebruikt Ze. Wanneer ie de minima naait. Oei!

In de campagne om veilig te gaan vrijen zat vanaf dag 1 in 1987 al muziek. Gemaakt door Het Goede Doel. Die band werd door het Aidsfonds gevraagd om een lied te maken dat de verspreiding van Aids zou afremmen. In moeizaam overleg met een reclamebureau waar reclameboys werkten die ten onrechte dachten dat ze ook liedjes konden schrijven, schreven Henk Temming en ik het lied “Het Goede Doel Gebruikt Ze – Uit Vrije Wil “. Het lied staat op YouTube.  De bijdrage van de farmaceutische industrie aan de indamming van Aids was trouwens succesvoller.