Aanvankelijk begreep ze niet zo goed waar ze nou zo’n last van had, ze had geen duidelijke hulpvraag, alleen een vaag gevoel dat er iets niet lekker zat. Alsof ze vastzat in haar eigen lichaam en dan met name haar seksuele lichaam. Ze leefde in een wereld waarin alles kon en alles mocht, een wereld vol vrijheden. Een wereld vrij van oordelen en heel veel liefde. De mensen om haar heen bewogen zich door het leven alsof het vol mogelijkheden zat. Ze kon ernaar kijken en soms wat jaloers zijn. Het inspireerde haar vervolgens om ook naar de mogelijkheden te zoeken en mee te gaan in hun eindeloze optimisme. Maar er was een stukje, waarop haar dat niet lukte. En dat was het stukje van eigen seksuele ik. Hoezeer ze ook naar anderen keek en naar hen luisterde, het lukte haar niet om met hen mee te bewegen. De manier waarop anderen hun seksualiteit omarmden was inspirerend. De manier waarop ze hier uiting aan gaven was zo vrij van schaamte en omgeven door nieuwsgierigheid. Maar voor haar voelde het vooral als een enorme druk, om ook zo te moeten te zijn. Ze had het idee dat zij ook zo vrij in haar eigen seksualiteit zou moeten zijn. Zo bekend en vertrouwd ermee. Maar het lukte haar niet. Ze was niet altijd nieuwsgierig en wist niet altijd precies waar haar lichaam op zou reageren met opwinding. In vergelijking met al die andere mensen voelde ze zich vooral heel klein en blue. Alsof ze niet goed genoeg met haar seksualiteit in contact stond en daardoor voelde ze zich ook minder vrouwelijk.
Het is geweldig dat er zoveel mensen zijn die hun seksualiteit voelen en vol zelfvertrouwen uiten, maar dat zorgt er bij een hele grote groep mensen ook voor dat zij zich onder druk gezet voelen. Zoals ook bij deze vrouw. Ze voelde het als een voortdurend falen, waarbij ze het gevoel had dat ze meespeelde in een spel waar ze regels nauwelijks van kende. Pas toen ze zich ervan bewust werd dat zij zelf de regels bepaalt, merkte ze dat haar negatieve gedachten wat minder de overhand namen. Er kon eindelijk wat meer ruimte komen voor haar eigen seksuele ik. Ze kwam erachter dat zij haar seksualiteit wilde kleuren op een manier die heel anders was dan hoe de mensen om haar heen dat deden. Jarenlang dacht zij dat zij had gefaald, maar ergens hadden de mensen om haar heen gefaald. Ze hadden haar namelijk niet het gevoel kunnen geven dat werkelijk elke inkleuring van seksualiteit welkom is, en niet alleen een seksualiteit die doordringt is van nieuwsgierigheid, vrijheid en spanning.
